چه کسانی بیشتر در معرض پسوریازیس قرار دارند؟

هر کسی می‌تواند در خطر ابتلا به پسوریازیس باشد، اما برخی عوامل می‌توانند خطر ابتلا به بیماری را افزایش دهند. از جمله:

سابقه خانوادگی

سابقه خانوادگی یکی از مهم‌ترین عوامل خطر است. داشتن یک والد پسوریازیس خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد و داشتن دو والد پسوریازیس خطر بیشتری را به همراه دارد.

عفونت‌های ویروسی و باکتریایی

افراد مبتلا به HIV بیشتر احتمال دارد که پسوریازیس را توسعه دهند تا افرادی که سیستم ایمنی سالمی دارند. کودکان و نوجوانان با عفونت‌های تکراری، به ویژه گلودرد، ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار بگیرند.

استرس

از آنجا که تنش می‌تواند بر سیستم ایمنی بدن تاثیر بگذارد، سطوح استرس بالا ممکن است خطر ابتلا به پسوریازیس را افزایش دهد.

چاقی

وزن بیش از حد خطر ابتلا به پسوریازیس را افزایش می‌دهد.

سیگار کشیدن

استفاده از دخانیات نه تنها خطر ابتلا به پسوریازیس را افزایش می‌دهد، بلکه می‌تواند شدت بیماری را هم افزایش دهد. سیگار کشیدن نیز ممکن است در ابتدای توسعه بیماری نقش داشته باشد.

افردی که دچار پسوریازیس هستند باید از مصرف مواد غذایی زیر پرهیز کند:

1-عدس، بادمجان، ماست؛

2- انواع ترشیجات و میوه جات ترش

3- گوشت گاو و گوساله و ماهی، گوشتهای یخی و مانده، گوشتهای نمک سود شده و کنسروی، مرغ و تخم مرغ ماشینی.

4- قهوه، نسکافه، کاکائو، انواع آب میوه های صنعتی و نوشابه های گازدار؛

5- غذاهای آماده و مواد غذایی کارخانه ای، انواع مواد غذایی فرآوری شده، غذاهای مانده و فریزری، انواع ساندویچ، سوسیس کالباس و همبرگر، پیتزا و انواع فست فودها و سس ها، الویه، ماکارونی، قارچ، غذاهای تند و شور،

6- تنقلات مصنوعی (انواع چیپس، پفک، کیک و کلوچه، شکلات و آب نبات های مصنوعی و …)، انواع تخمه و آجیل های بوداده.

7- غذاهای چرب و سرخ کردنی ها، روغن های نباتی جامد و مایع صنعتی؛

8- شیرینی های کارخانه ای و شیرینی های قنّادی.

توضیح پرهیزات غذایی

درمان پسوریازیس در طب سنتی همان قدر که به تدابیر تغذیه ای توجه دارد به پرهیزات غذایی هم می پردازد

لذا در فرآیند درمان لازم است از خوراکی های زیر اجتناب شود.

عدس: چنان که گذشت، در بیماری پسوریازیس، اخلاط غلیظ و مواد زاید در بدن تجمع یافته اند. عدس هم ازجمله خوراکی های است که در بدن تولید خون غلیظ سوداوی می کند.

بادمجان: بادمجان افزاینده خلط سوداست.در منابع طب سنتی مصرف زیاد و طولانی مدت آن را ایجاد کننده قوبا – بیماری با علایم شبیه به پسوریازیس- می دانند.

گوشت گاو و گوساله: گوشت گاو و گوساله طبیعت سردتری نسبت به گوشت گوسفند و بره داشته و مصرف آنها تولید خلط سودا می کند.

گوشت ماهی: مطلقا ممنوع
همچنین مصرف ماهی سرخ کرده، ماهی که در تخم مرغ خوابانده شده باشد، ماهی دودی، انواع ماهی کنسرو شده، ماهی یخ زده و مانده برای همه افراد مبتلا ممنوع است.

گوشت های مناسب: بهترین گوشت برای مصرف این بیماران، گوشت گوسفند (به ویژه بره جوان) پرندگان کوچک (بلدرچین، کبک و …) و گوشت مرغ محلّی (به خصوص جوجه) است.

گوشت گوسفند: از بین گوشت های قرمز ، بهترین گوشت برای بیماران دچار پسوریازیس گوشت گوسفند است؛بخصوص اگر گوشت بره ۶ ماهه تا یکساله باشد.

گوشت پرندگان دیگر: گوشت پرندگانی از قبیل بلدرچین و کبک نیز هضم خوبی دارند؛به خصوص برای بیمارانی که معده ضعیفی دارند، مناسب است.