درمان نارسایی قلبی با طب سنتی

طب سنتی با روش‌های درمانی شگفت‌انگیز خود، بیماران را از درمان‌های مصنوعی بی‌نیاز می‌کند.

یکی از مهمترین اعضا بدن قلب می باشد که  وظیفه پمپاژ خون به‌تمامی دستگاه‌های داخلی را بر عهده دارد و نارسایی قلبی به معنای اختلال در عملکرد آن، در پمپاژ خون است.

در مقاله های قبل در مورد پیشگیری از سکته قلبی با طب سنتی و طب ایرانی مطالبی ارائه کردیم.

در ادامه این مقاله از طب بوعلی در مورد دیدگاه طب سنتی ایرانی نسبت به بیماری نارسایی قلبی و درمان آن توضیحاتی را برای شما ارائه می‌کنیم.

⇐ درمان نارسایی قلبی با طب سنتی

عللی مانند سوءمزاج، انسداد، از‏ هم‏گسیختگی بافت، اختلالات روحی-نفسانی، کافی نبودن یا افزایش صفرا در خون و خروج افراطی مواد مورد نیاز بدن به

صورت مستقیم و غیرمستقیم می توانند زمینه ‏ساز احتمالی عدم کفایت عملکرد قلب در رفع نیازهای اعضا باشند.

علائم نارسایی قلبی

به طور کلی در بیمار مبتلا به ضعف (و سوء مزاج قلب) علایم زیر بروز خواهد کرد:

1-خستگی و کسالت

2-رنگ پریدگی لب ها

3-عطش به هوای سرد

4-کاهش اشتها و توان جنسی

5-تغییرات وزن مانند کاهش وزن

6-کم زدن نبض، کندی نبض، اختلاف نبض

7-افزایش تعداد تنفس، ضعف تنفس، سرفه

8-تغییر فاصله بین ضربان های قلب (ضربان نامظم)

داروهای گیاهی و دستورات طب سنتی برای درمان نارسایی قلبی

1-مهمترین و اولین گام اصلاح مزاج در درمان نارسایی قلبی

در اصلاح سوء مزاج بیماران قلبی اولین گام در درمان بیماری های قلبی در طب سنتی می باشد.

در این طب مزاج به حالت متضاد خود سوق داده می شود، به نحوی که در سوء مزاج سرد از داروهای با مزاج گرم و در سوء مزاج گرم از داروهای سردی بخش استفاده می شود؛

اما توجه به شدت اثر دارو جهت پرهیز از انتقال بیمار به سوء مزاج مقابل و تشدید ضعف و نارسایی قلب لازم است.

استفاده از داروهای مفرد در قیاس با داروهای مرکب، برای طبیعت بدن سبک تر و کم عارضه تر است و احتمال بروز آثار ناخواسته در داروهای مفرد در قیاس با داروهای مرکب کمتر است،

چنانچه دوای معتدل یا نزدیک به اعتدال و مقوی ارواح و قوا مانند گل گاوزبان در دسترس باشد و قدرت لازم جهت کنترل بیماری را داشته باشد استفاده از آن در اولویت است.

گاوزبان روح قلبی را از خلط سوداوی تصفیه کرده و مزاج قلب (چه سرد و چه گرم) را تعدیل می‌بخشد.

همچنین خمیره گاوزبان، شربت گاوزبان ساده، عرق گاوزبان و گلنگبین آن همگی مقوی قلب هسـتند.

از سویی، دقت در تناسب میان شدت بیماری و توان دارو بسیار حائز اهمیت است؛ چرا که در داروهای مفرد احتمال بروز سوء مزاج مقابل به شکل ناخواسته وجود دارد.

در نهایت هر دارویی که در بیماری های قلبی چه با هدف پاکسازی ماده و چه با هدف تبدیل مزاج مورد استفاده قرار می‌گیرد باید دارای جزء مقوی قلب، ارواح و قوا باشد مانند:

گلاب، بیدمشک، صندل، سیب، به، آمرود، انار،عنبر، گل سرخ، نیلوفر، نسرین،دارچین که این مفردات بـه دلیل داشتن عطر و بوی خاص، برای تقویت قلب مفیدند.

2-مصرف عسل، راهکاری برای درمان نارسایی قلب

یکی از مهمترین دستورات پزشکان طب سنتی برای درمان نارسایی قلبی، مصرف عسل در ابتدای روز و به ‌صورت ناشتا است.

اگر از افرادی باشید که دائماً برای درمان بیماری‌های خود به پزشکان طب سنتی مراجعه می‌کنند، به‌ خوبی وجود عسل در اغلب دستورات و تجویزات آن‌ها را مشاهده می‌کنید.

این داروی گیاهی، به ‌شدت برای بهبود عملکرد قلب نیز مفید است.علاوه بر این، میل عسل به همراه زنجبیل، به‌ صورت شربت (شربت عسل زنجبیل) می‌تواند بر تأثیر این معجزه درمانی بیفزاید.

زنجبیل، خود می‌تواند سبب کاهش رطوبت قلب شده و در صورت ادغام با عسل، تأثیر بسیار بهتری را بر بدن، به ویژه قلب بگذارد.

لازم به ذکر است، برای برخی افراد، خوردن زنجبیل توصیه نمی‌شود؛ ازاین ‌رو، باید با نظر متخصص طب سنتی باشد.

3- کنترل نارسایی قلبی به واسطه‌ی استفراغات

طب سنتی ایرانی یکی از راهکارهای درمانی نارسایی قلبی را، خروج مواد زائد و کاهش فشار ناشی از این مواد بر دستگاه های عملکردی بدنمی داند.

از بین استفراغات بدنی، انجام فصد و خارج کردن خون در موارد لازم و با تشخیص پزشک حاذق از جمله درمان هایی است که می تواند زمینه‌ی امتلا و فشار بر قلب را چه به لحاظ  غلبه‌ی دم و چه به لحاظ غلبه‌ی ابخره (بخارها) مرتفع سازد.

با وجود منافع اختصاصی عنوان شده برای فصد، احتیاط های بسیاری نیز خصوصا در ضعف قلب مورد نظر بوده است؛

چرا که فصد علاوه بر دفع خون به عنوان یکی از اخلاط بدن، موجب تحلیل توان و قوای حیاتی فرد نیز می شود و اگر پزشک پیش بینی و تدارک مناسب را انجام ندهد می‌تواند باعث بروز عوارض شدید از جمله مرگ بیمار گردد.

راه حل دیگری که طب سنتی پیشنهاد می دهد این است، زمانی که عامل پرهیز از فصد باشد انجام حجامت بین کتف ها توصیه شده است.

همچنین توصیه شده که همراه با فرایند های دفعی از داروهای مقوی قلب مانند داروهای تریاقی یا پادزهری که عامل قوت قلب و ارواح بدن هستند نیز استفاده شود.

چرا که علاوه بر کاهش بروز آسیب قلبی به سبب استفراغ، باعث افزایش نفوذ و بدرقه‌ی اثر درمان به سوی قلب خواهد شد و از ایجاد عارضه در سایر ارگان های بدن پیش‌گیری خواهد کرد.

از نکات مهم دیگر در انجام استفراغ ها، دقت در رعایت وجود یا عدم تب، شرایط و احوال معده و پرهیز از ایجادیبوست و افزایش لینت مزاج است.

4- مصرف ارده و شیره برای درمان نارسایی قلبی

از دیگر درمان‌های تغذیه‌ای، می‌توان به استفاده از ارده به همراه شیره ی انگور اشاره کرد. ترکیب این دو باهم، یک داروی اثربخش برای درمان نارسایی‌های قلبی را به وجود می‌آورد.

البته، باید توجه داشته باشید که به‌ هیچ ‌عنوان، نباید در مصرف آن زیاده ‌روی کنید.

ترکیب ارده و شیره، سبب به وجود آمدن یک غذای سنگین شده ومصرف بیش‌ از حد آن‌ها، مقاومت بدن نسبت به خواص آن را افزایش می‌دهد و سبب کاهش اثر این ترکیب در بهبود نارسایی قلبی می‌شود.

مقدار توصیه‌ شده برای مصرف ارده با شیره انگور، باید با نظر متخصص طب سنتی و با توجه به شرایط بدنی فرد، تعیین شود که بهتر است در یک روز، به ‌صورت مداوم و پشت سرهم مصرف نشود.