درمان ضعف قلب با طب سنتی

از دیدگاه طب سنتی و همچنین اطباء طب سنتی مانند زکریای رازی و بوعلی سینا قلب از مهمترین اعضاء بدن و یا یکی از روئسای بدن نامیده شده است.

در همین راستا طب سنتی ایرانی با توجه به تاریخچه ی قدیمی، مستند و مکتوب، توانسته است تدابیرکاربردی در جهت درمان بیماری های قلبی ارائه دهد.

از دیدگاه حکمای طب ایرانی، قلب یکی از اعضای حیاتی می باشد و ضعف قلب در میان انواع بیماری قلبی مشترک است.

تقویت قلب به وسیله مقویات قلب بخش اصلی درمان را تشکیل می دهد پس بهتر است در این بخش از طب بوعلی با عوامل تقویت کننده قلب در طب سنتی بیشتر آشنا شویم.

⇐ درمان ضعف قلب با طب سنتی 

اطباء طب سنتی علت ایجاد نارسایی قلبی در بدن انسان را کمبود صفرای خون می دانند. درنهایت طب سنتی درمان نارسایی قلبی را در افزایش صفرای خون می‌بیند.

از دیدگاه طب سنتی، یکی از دلایل ضعف قلب، سوءمزاجی است که قلب به آن دچار شده است که در چهار گروه کلی گرم، سرد، تر و خشک مورد بررسی قرار می گیرد.

جهت ارزیابی کارکرد قلب هشت علامت بررسی می شود که شامل وضعیت:

نبض، تنفس، ساختار قفسه سینه، میزان رویش مو در قفسه سینه به ویژه در مردان، لمس کردن بدن، اخلاق فرد، قوت و ضعف بدن و رویاها در خواب است.

در حالت کلی در بیمار دارای ضعف و سوءمزاج قلب این علائمی نظیر افزایش یا کاهش فاصله بین ضربان های قلب، کندی نبض و اختلال آن، افزایش تعداد

تنفس، ضعف تنفس، سرفه، تغییرات وزن، اِدم، اشتیاق به هوای سرد، خستگی، خواب آلودگی، سرگیجه، کند ذهنی، کاهش اشتها و توان جنسی، رنگ

پریدگی لب ها و در موارد شدید کاهش سطح هوشیاری وجود دارد. همان طور که بیان شد

علائم نارسایی یا ضعف قلب

به طور کلی در بیمار مبتلا به ضعف (و سوء مزاج قلب) علایم زیر بروز خواهد کرد:

1-رنگ پریدگی لب ها

2-خستگی و کسالت

3-عطش به هوای سرد

4-کاهش اشتها و توان جنسی

5-تغییرات وزن مانند کاهش وزن

6-کم زدن نبض، کندی نبض، اختلاف نبض

7-افزایش تعداد تنفس، ضعف تنفس، سرفه

8-تغییر فاصله بین ضربان های قلب (ضربان نامظم)

البته تشخیص اینکه چنین علایمی در فرد حاکی از ضعف و نارسایی قلب است، بر عهده پزشک متخصص طب سنتی می‌باشد.

1-تقویت قلب با اصلاح مزاج

در اصلاح سوءمزاج بیماران قلبی، باید درمان به این صورت انجام شود که در سوءمزاج سرد از داروها با مزاج گرم و در سوءمزاج گرم از داروهای سرد تجویز می شود.

ولی باید به شدت اثر دارو دقت شود که موجب سوءمزاج مقابل و تشدید ضعف در بیمار نشود. از طرفی مصرف داروهای مفرد در مقایسه با داروهای مرکب عوارض کمتری دارد.

در صورتی که داروی معتدل یا نزدیک به اعتدال مانند گل گاوزبان در دسترس باشد، مصرف آن اولویت دارد.

در نتیجه، هر دارویی که جهت بیماری قلبی چه با قصد پاکسازی و چه با قصد تعدیل مزاج به کار گرفته شود می بایست حاوی بخش تقویت کننده قلب و روح نظیر گلاب، بیدمشک، صندل، سیب، به و انار باشد.

2-مصرف آمله برای تقویت قلب

آمله به تنهایی به صورت مربا می‌تواند قلب را تقویت کند و البته در ترکیب با سایر مقویات در انواع بیماری‌های قلبی مفید و مؤثر است.

برای مثال آمله در ترکیب با مفردات مختلف می‌تواند انواع خفقان قلبی (متناظر با آریتمی در طب مدرن) را تسکین دهد.

رفع کننده وسواس و دافع سودا است و قلب، معده، جگر و دِماغ را تقویت می‌کند و برای ضعف قلب ناشی از ازدیاد سردی و رطوبت قلب مفید است.

3- استفاده از گل سرخ

از گل سرخ که معطّر است، فرآورده‌های ساده‌ای تهیه می‌شود که همه مقوی دل هستند.

برای نمونه نوشیدن گلاب و بوییدن آن و گلقند شکری ساخته شده از آن مقوی قلب هستند و شربت گل سرخ در امراض قلبی ناشی از صفرا و سودای سوخته مفید است.

4- گل گاوزبان

گاوزبان یکی از پرکاربردترین مقوی‌های قلب در طب سنتی است که می‌تواند سودای اضافی را دفع کرده و مزاج قلب را چه سرد باشد و چه گرم، تعدیل کند.

خمیره گاوزبان، شربت گاوزبان ساده، عرق گاوزبان و گل انگبین آن همگی مقوی قلب هستند و جهت درمان برخی از بیماری‌های قلبی نیز مفید هستند.

5-اصلاح سبک زندگی

یکی از مباحث شاخص در طب سنتی ایران توجه به الگوی سبک زندگی است که هم در زمان صحت و سلامت افراد و هم در زمان بیماری مورد توجه است و با تدابیر ویژه به اصلاح عملکرد اعضای بدن منتهی می‌شود.

در حوزه‌ی افعال و عملکرد قلب، افزایش نسبی فعالیت و حرکت بدنی به شرط آن که منجر به ایجاد خستگی شدید و افزایش فشار در عملکرد قلب نباشد، از توصیه های مورد نظر است.

در صورت وجود ضعف شدید توصیه شده است که از ماساژ و دلک به عنوان جایگزین ورزش استفاده گردد.