درمان خود ایمنی بدن با طب سنتی

طب سنتی برای درمان این بیماری ابتدا تغییر عادات غذایی و اصلاح سبک زندگی را پیشنهاد می کند.

پیشنهاد طب سنتی ایرانی برای جلوگیری از این بیماری ، اصلاح تغذیه ، رعایت یکسری پرهیزات ،با توجه به شرایط طبع و مزاج فرد ( مزاج شناسی ) ، پاکسازی و سم زدایی کبد ، چون نقش پالایش در سیستم بدن و دارد …. میباشد.

بیماری خود ایمنی شرایطی است که در آن سیستم ایمنی بدن به‌طور اشتباه به خود بدن حمله می‌کند. سیستم ایمنی به‌طور طبیعی در برابر پاتوژن‌ها همچون باکتری و ویروس‌ها از بدن دفاع می‌کند.

هنگامی که حضور این مهاجم‌های بیگانه را متوجه می‌شود، یک لشکر از سلول‌های جنگنده را برای حمله به آن‌ها می‌فرستد. در حالت عادی سیستم ایمنی می‌تواند تفاوت بین سلول‌های بیگانه و سلول‌های خودی را تشخیص دهد‌.

در این بخش از طب بوعلی به بررسی راه های درمان این بیماری در طب ایرانی پرداخته ایم.

⇐ درمان خود ایمنی بدن با طب سنتی

بیماری‌ است که در آن سیستم ایمنی بدن به سلولهای سالم حمله می‌کند،چون قادر نیست بین این سلولها و عوامل خارجی مضر و مهاجم مانند باکتری ها تفاوتی قائل شود.

علت بیماری خود ایمنی چیست ؟ 

دقیق بیماری خود ایمنی هنوز ناشناخته است.با این حال وقتی که یک میکروارگانیزم یا برخی از داروها رفتار سلولهای ایمنی را تغییر میدهند بیشتر تحریک می شود.

وقتی این سلولها،سلولهای بیشتری تولید می‌کنند به صورت دسته‌ جمعی به سلولهای سالم حمله می‌کنند و منجر به ایجاد بیماری های خود ایمنی می شوند.

گاهی اوقات بیماری های خود ایمنی در اندام‌هایی خاص ریشه می دواند.به عنوان مثال سیستم ایمنی بدنتان ممکن است به تیروئید حمله کند و در نتیجه بیماری پر کاری تیروئید ایجاد شود.

علائم بیماری خود ایمنی

علائم اولیه بسیاری از بیماری‌های خود ایمنی مشابه بوده و شامل موارد زیر است:

1- ریزش مو

2- خستگی

3- تب خفیف

4- تورم و قرمزی

5- مشکل در تمرکز

6- راش‌های پوستی

7- ماهیچه‌های دردناک

8- بی‌حسی و مور مور شدن در دست‌ها و پاها

هر بیماری می‌تواند علائم مخصوص به خود را نیز داشته باشد؛ برای مثال :

دیابت نوع یک, سبب ایجاد تشنگی بیش از حد، از دست دادن وزن و خستگی می‌شود. بیماری التهابی روده نیز سبب درد شکمی، نفخ و اسهال می‌گردد.

افرادی که به بیماری خود ایمنی همچون پسوریازیس یا آرتریت روماتوئید دچار هستند، ممکن است علائم آن‌ها از بین رفته و باز گردد.

به دوره‌ای که علائم ایجاد می شود شعله ور شدن و به دوره‌ای که علائم آن از بین می‌رود، بهبودی می‌گویند.

.

.

شایع ترین بیماری های خود ایمنی

1- دیابت نوع 1

دیابت نوع 1 بیماری خودایمنی می باشد که در آن سیستم ایمنی بدن به سلول های تولید کننده انسولین در پانکراس حمله می کنند.

اختلال در سلول های تولید کننده انسولین باعث می شود تا گلوکز در خون انباشته شود و بدن نتواند گلوکز اضافی را به گلیکوژن یا ذخیره غذایی تبدیل کند.

بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 دارای مشکل خون رسانی به پا هستند و گاهی پیشرفت بیماری به حدی است که منجر به قطع پا می گردد.  بیماران مبتلا به دیابت نوع اول در معرض انواع عفونت های باکتریایی قرار دارند.

2- آرتریت روماتوئید

در این بیماری، سیستم ایمنی بدن به بافت های مفاصل حمله می کند و آنها را به عنوان سلول بیگانه در نظر می گیرد.

این اختلال باعث التهاب مفاصل و تورم آنها می شود. مصرف داروهای مسکن و کورتیکواستروئیدی می تواند التهاب ناشی از بیماری ارتوئید را کاهش دهد.

3- لوپوس

لوپوس یک بیماری خودایمنی می باشد که موجب بروز التهاب در بافت های مختلفی از بدن می شود.

این بیماری خود ایمنی دو نوع است نوع دسکوئید فقط پوست درگیر می شود و نوع سیستمیک باعث درگیری پوست، مفاصل، قلب، کلیه و دیگر بافت ها می شود.

ایجاد راش پروانه ای شکل در سراسر بینی و گونه ها از نشانه های فیزیکی کلاسیک در مبتلایان به لوپوس می باشد.

5- کم خونی شدید

در مواردی سیستم ایمنی به سلول هایی که در جذب ویتامین B12 نقش دارند حمله می کند و آنها را از بین می برد این اختلال باعث بروز کم خونی شدید می شود. 

علائم این کم خونی عبارت اند از پوست رنگ پریده غیرمنتظره، زبان متورم، خونریزی لثه، خستگی و از دست دادن اشتها.

درمان این نوع از بیماری خودایمنی دریافت مواد غذایی حاوی ویتامین B12 و مکمل های این ویتامین است.

6- میاستنی گراویس

در بیماری میاستنی گراویس، سیستم ایمنی بدن به اشتباه سلول های بدن را مورد تهاجم قرار می دهد. این اختلال منجر به ضعف عضلات با درجه های مختلفی می شود. این بیماری ممکن است در هر سنی رخ دهد.

در بین خانم های جوان در سنین 20 تا 40 سالگی شایع تر می باشد.  علت این بیماری دقیقا مشخص نیست.

ضعف عضلانی، مشکلات بینایی،ناتوانی در انجام فعالیت ها، مشکلات تنفسی و ضعف ماهیچه ها از جمله نشانه های این بیماری است.

راه های درمان این بیماری در طب سنتی

1- یک برنامه غذایی سالم

روش‌های طبیعی و سنتی می‌تواند در کاهش التهاب نقش بسیار مهمی داشته باشد و نیاز به مصرف دارو را کاهش دهد.

به اغلب افراد مبتلا به بیماری‌های خودایمن توصیه می‌شود پیش از روی آوردن به مصرف داروهایی که می‌تواند عوارض جانبی گسترده‌ای به همراه

داشته باشد و شدت عوارض و پیامدهای بیماری را در آنها افزایش دهد، ابتدا روش‌های درمان طبیعی را امتحان کنند. برخی از این روش‌ها عبارتند از:

1- مصرف آب سبزیجات تازه.

2- مصرف مکمل‌های پروبیوتیک و ضدباکتری.

3- خودداری از مصرف نمک، گندم و روغن‌ها.

4- داشتن یک رژیم غذایی مغذی بر پایه سبزیجات سبزرنگ.

5- اطمینان از این‌که بدن آنها هیچ کمبود ویتامینی نداشته باشد.

6- مصرف مکمل‌های گیاهی مانند EPA و  DHA تهیه‌شده از بذر کتان، روغن گردو و سویا.

2- خواب و درمان بیماری خود ایمنی

خواب برای سلامت کلی شما ضروری است، اما برخی بیماری های خود ایمنی می توانند خواب کافی را دشوارتر کنند.

علاوه بر این، داروهای خاصی که برای درمان بیماری شما استفاده می شود می تواند بر خواب تأثیر بگذارد. استراحت به بدن فرصت می دهد تا بهبود یابد.

هنگامی که به اندازه کافی نمی خوابید ،علائم بیماری شما ممکن است بدتر شود. به طور کلی، اکثر بزرگسالان به هفت تا نه ساعت خواب در شب نیاز دارند.

شرایط خواب شما می تواند متفاوت باشد. اگر در خوابیدن مشکل دارید، حواس پرتی را از بین ببرید و کافئین و نیکوتین را قبل از خواب محدود کنید.

سعی کنید هر روز در یک ساعت مشخص بخوابید و از خواب بیدار شوید. علاوه بر این، اتاق خواب خود را راحت و تاریک کنید. از استفاده از وسایل الکترونیکی قبل از خواب خودداری کنید.

چند ساعت استراحت از جمله خواب عمیق شبانه در بهبود بیماریهای عمده و پس از آن حفظ سیستم بازسازی شده و حفظ انرژی تجدیدپذیر بسیار موثر است.

استراحت منظم، برای محافظت و حفظ دفاع طبیعی بدن و جلوگیری از ورود بدن به حالت خستگی حیاتی است.

نشستن یا دراز کشیدن در یک اتاق آرام و تاریک به آرامش ذهن و بدن کمک می کند و از خستگی و انرژی مداوم جلوگیری می کند.

3- استفاده از طب سوزنی:

که از سوزن های نازک برای تحریک عصب و عضلات استفاده می‌کند، ممکن است در درمان اختلالات خود ایمنی مفید باشد.

به عنوان مثال، در برخی مطالعات، التهاب و درد در بیماران آرتریت روماتوئید (RA) از طریق طب سوزنی تسکین پیدا کرده‌اند.

نظریه های بی شماری در مورد نحوه عملکرد طب سوزنی وجود دارد اما یک توضیح این است که ورود سوزن، بدن را به تولید هورمون‌های مهار کننده التهاب و درد تحریک می‌کنند.

4- مصرف چای سبز

مردم چین از دیرباز چای سبز را به‌عنوان یک نوشیدنی دارویی مصرف می‌کنند و به دلیل اهمیت ویژه این گیاه، اصول خاصی را برای تهیه آن در نظر می‌گیرند.

اخیرا صحبت‌های زیادی پیرامون فواید چای سبز مطرح‌شده است و حتی گفته می‌شود چای سبز پس از آب بهترین نوشیدنی است. چای سیاه و چای سبز هر دو از گیاه واحدی به دست می‌آیند.

تفاوت آنها در این است که برای تهیه چای سبز برگ‌ها را بخار داده، گرد کرده، سپس آن را خشک می‌کنند ولی برای تهیه چای سیاه برگ‌های خشک‌شده را تخمیر می‌کنند

درنهایت گاهی مواد و رنگ‌های شیمیایی به آن اضافه شده و برشته می‌شود.

چای سیاه و سبز دارای رنگدانه‌هایی هستند که اثر آنها در کاهش ابتلا به بسیاری از بیماری‌های مختلف تایید شده است اما چای سیاه به دلیل فرایند طولانی‌تری که پشت سر می‌گذارد از اثرات مفید کمتری برخوردار است.